مهدی پاک طینت، عکاس باسابقه تئاتر در یاداشتی به "مشهد تئاتر"
به کار غیر اخلاقی کارگردان مشهدی واکنش نشان داد؛
عکاسی تئاتر ژانر نیست ، عشق است
قدرت عکس تئاتر ، از لحاظ عناصر زیبا شناسانه و پرداخت ،دارای این پتانسیل است ، تا فراتر از زمان ومکان خود ،جریان یابد. اما از انجایی که خود تئاتر دارای مخاطب خاص است ، وعکس تئاتر زیر مجموعه ان ، در نتیجه به طور کامل از طرف جامعه هنری درک نشده و این وظیفه عکاسان تئاتر است که پتانسیل والای آن را به دلیل تعامل بین دو هنر ، به جامعه هنری عرضه کنند و ان را به میان مردم بیاورند ، تا به تحقق شعار تئاتر برای همه ، کمک کرده باشند .
عکاس صرفا در ثبت عکس ، از عناصر زیبا شناسی آماده نمایش ، که توسط کار گردان خلق شده ، بهره برداری می کند و به این آسانی هم نیست که چون عکاس تئاتر با یک سوژه هنری روبرو است کار راحتی برای شاتر زدن دارد بلکه با توانایی و نگاه خلاقانه خود با توجه به پیام نمایش ، اثری قابل تعامل ، ارائه دهد و این کار آسانی به شمار نمی رود .
عکاسی تئاتر ژانر نیست ، بلکه عشق است و باید عاشق بود تا بتوانی با توجه به شرایط حاکم عکاسی تئاتر ایران ، از لخاظ اجرایی نشدن قرار داد تیپ و نبود جایگاه ثابت عکاس در یک گروه نمایشی ، دوام بیاوری و صحنه را خالی نکنی واین مستلزم همراهی و همکاری مسئولان اجرایی نمایشی و حتی خود گروه نمایشی است.
لذا با توجه به بی مهری متعددی که از سوی مسئولان وقت تئاتر استان در سالهای اخیر و حتی کارگردانهای محترم نمایشی اتفاق افتاده است ، دوستان ما عرصه را خالی نکرده و هنوز در پی عشق خود به ثبت لحظات ناب یک اجرا می پردازند.
ان زمان است که درد دارد وقتی می شنوی دوست کارگردان محترمی که به هنرمند عکاسی بی احترامی می کند و به خودش اجازه می دهد در حدود خصوصی آدمها پرسه زند و حتی پا را فراتر از بی احترامی گذاشته وبا بی حرمتی تمام ، عکسهای عکاس را پاک کند و او را به تمسخر گیرد .
این رفتار قبیح را نمی توان هیچ گونه توجیه کرد و باید برای وی و همچنین مسئولان وقت سالن اجرا تآسف خورد .
پس جای انصاف و انسانیتمان در ارائه یک اثر هنری زیر سوال رفته و در مجموع کل مقوله تئاتر را زیر سوال برده ایم.
بیاییم اندیشمندانه تر به مقوله عکاس وعکاسی تئاتر بیندیشیم و برای ماندگارشدن و ثبت یک نمایش جایگاهی ویژه در نظر بگیریم.
نظرات شما عزیزان:
